Πως έγινε η αρχή.
Η ιστορία ξεκινάει με έναν έρωτα. Ο Νίκος πήγε φαντάρος στη Ρόδο, γνώρισε την Τριανταφυλλιά, ερωτεύτηκαν και παντρεύτηκαν εκεί. Και οι δύο τους ήταν νησιώτες. Αιγινήτης και Ροδίτισσα, νησιά με μεγάλη παράδοση στα κεραμικά.
Η Ρόδος κατέχει βαθιά παράδοση στην Τέχνη των κεραμικών. Τέχνη ενεργή και εξελισσόμενη από την αρχαιότητα, μέχρι το Βυζάντιο και σήμερα. Ο λυρικός ποιητής Πίνδαρος σε ύμνο του χαρακτηρίζει τα ροδίτικα κεραμικά ως «ζωντανά και σαν να βάδιζαν έμοιαζαν». Η κεραμοποιία στη Ρόδο γνώρισε μεγάλη άνθηση με την ίδρυση της “ICARO”, την Βιομηχανία Καλλιτεχνικών Κεραμικών Ροδιοανατολικής Τέχνης. Η Τριανταφυλλιά στην ICARO ήρθε σε πρώτη επαφή με τα κεραμικά και αυτό τελικά ήταν μόνο η αρχή…
Ο Νίκος Κοττάκης, ήταν καλλιτεχνική φύση, έγραφε ποιήματα, στίχους, ζωγράφιζε έπαιζε θέατρο κι όμως η πρώτη του δουλειά ήταν στα καράβια ως μηχανικός, όπως ο πατέρας του. Δεν άντεχε όμως, δεν του άρεσε καθόλου, μέσα στο καράβι είχε μία τρομπέτα για να τη βγάζει καθαρή. Ευτυχώς τα παράτησε γρήγορα. Ζούσαν τότε με την Τριανταφυλλιά σε μία καμαρούλα μια στάλα που λέει και το τραγούδι, στην Αθήνα. Αγόρασε τότε ένα μικρό καμινάκι, δοκιμαστικό, και μέσα στο διαμέρισμα ξεκίνησε να φτιάχνει τα πρώτα του κεραμικά, μόνος του, με μόνα εργαλεία τα χέρια του.
Το 1978 επέστρεψαν οικογενειακώς στην Αίγινα. «Εγώ τότε πήγαινα παιδικό σταθμό και η Μαρία Α’ Δημοτικού», λέει η Μάρθα. Έκαναν το πρώτο Εργαστήριο Κεραμικών μέσα στην πόλη. Οι δύο τους άρχισαν να φτιάχνουν πράγματα μόνο με τα χέρια τους, αργότερα αγόρασαν και τον τροχό, μετά από λίγους μήνες άνοιξαν και το μαγαζάκι τους, όπου και έμειναν στο ν ίδιο χώρο για 42 χρόνια. Μόλις, πριν από λίγα χρόνια, με πόνο καρδιάς καταφέραμε να το αφήσουμε και να βρούμε ένα μεγαλύτερο μέρος, για να χωρέσουν όλα όσα φτιάχνουμε. «Βρήκα το συμβόλαιο του μαγαζιού στις ανασκαφές της καραντίνας, γράφει Φεβρουάριος 1978», λέει η Μαρία.
Η Μαρία, έφυγε, σπούδασε Marketing Management και γυρνώντας στην Αίγινα το 1996, έκανε το πρώτο της μαγαζί, την Κιβωτό, απέναντι από το Λιμεναρχείο, σε άλλο χώρο από εκείνο των γονιών της με διαφόρων ειδών καφέ, μπαχαρικά, είδη για το σπίτι και φυσικά κεραμικά. Η Μάρθα σπούδασε μουσική και γυρνώντας στην Αίγινα ανέλαβε το κομμάτι του εμπορίου στο Εργαστήρι Κεραμικών.
